کارآگاه خصوصی

✔️ بی‎شک اگر بخواهیم در میان پلیسی‌نویسان همه دوران‌ها تنها به تعداد انگشتانِ یک دست گزینش کنیم، دشیل همت یکی از آن‌ها خواهد بود. سیمای افسانه‎یی و دست‌نیافتنی و نقش تأثیرگذارِ او در سیر تاریخی ادبیات پلیسی از یک‌سو مدیون ارتقای کیفی و ادبیِ ژانر پلیسی به عنوان یک محصول ادبی‎ست (چنان‌که بعضی از آثار او را با رمان‌های ممتاز ادبی قابل قیاس می‎سازد) و از دیگر سو، حاصل تأثیری که در تحول سنت‎های کلاسیک ادبیات پلیسی (در مقطعی که به بن‎بست رسیده و در وادی تکرار افتاده بود) و شکل‌گیری سبک مدرن این ژانر تحت عنوان رمان سیاه یا به عبارت روشن‌تر، هارد بویلد بود.

از متن کتاب:
وقتی باهم دست دادیم، ونس ریچموند گفت:
"این دفعه کار خیلی هیجان انگیزی برای پیشنهاد به شما ندارم. از شما میخوام که یک مردی رو برام پیدا کنین - مردی که آدم بزهکاری نیست."
در صدایش نوعی پوزش وجود داشت. دو ماموریت آخری که این وکیل دعاوی لاغراندام و چهره خاکستری به من محول کرده بود، به هفت تیربازی و اشکال دیگری از آشوب ختم شده و تصور می کنم خیال می کرد چیزی کمتر از اینها سبب کسالت و دلسردی من خواهد شد. البته یک زمانی بود که امکان داشت حق با او باشد...